Ervaringsverhalen

“Ik heb er een beetje hulp bij nodig. Maar dat is niet makkelijk. Er zit best wel een taboe op; om te erkennen dat je eenzaam bent.”

“Je hebt een route en dan ga je rijden.” Zo vat hij de scootmobieltochten samen. “Van mei tot september doen we elke maand een tocht. Dat zijn er dus vijf,”

“We zijn gewend om dingen voor elkaar te doen. Om te geven. En ik heb geleerd dat je het altijd terug krijgt.” En nu was het tijd voor haar om terug te krijgen van de dansgroep: “Ik had de mensen nodig om weer zin te krijgen. En nu is het weer zo fijn.”

“Ik kan met iedereen goed opschieten. Ik kan met iedereen goed praten.” Hoe dat werkt? “Ik begin gewoon te praten en dan praten ze terug. Ze vertellen soms dingen die ik een vreemde niet zomaar zou vertellen. Ik snap het wel: ik ben ook alleen.”

Ik kon het bijna niet meer aan. Er moest iets gebeuren. Iets dat we eigenlijk geen van beiden wilden

Labrini Gouma is afkomstig uit Lefkas, Griekenland. Nadat Labrini haar Nederlandse virend ontmoette, werd er de eerste tijd volop gereisd tussen Griekenland en Nederland. Anderhalf jaar geleden zette Labrini de dappere stap om in Kampen te gaan wonen.

’t Meer is een locatie in IJsselmuiden waar het team van Stichting Welzijn voor IJsselmuiden en de kernen gehuisvest is. Voor veel jongeren is het vooral bekend als jeugdhonk ‘The Take’. Een stekkie waar jongeren van 12 tot en met 17 welkom
zijn voor disco-avonden en andere activiteiten.

In april 2014 sloeg de 29 jarige Osama Sandeed op de vlucht vanuit Syrië. Hij liet huis, haard en familie achter op zoek naar een veilig bestaan. De reis was zwaar, de boot kapseisde, maar gelukkig werd hij gered. Na vier maanden onderweg te zijn geweest kwam Osama in augustus aan in Nederland.

Herman Segveld, 58 jaar oud, is oorlogsveteraan en afgekeurd vanwege zijn posttraumatische stresstoornis (PTSS) welke, hij opliep tijdens een lange missie in Libanon. Via een keukentafelgesprek met de gemeente Kampen werd duidelijk dat Herman een leuke en nuttige besteding voor zijn tijd zocht. Daarop werd hij ingezet als chauffeur bij leerlingenvervoer.

De deelnemers van de Buurtkamer helpen elkaar, en dat past goed bij haar: “Mijn hele leven heb ik klaar gestaan voor anderen en ik vind het belangrijk dat ik dit ook op de dagbesteding blijf doen, door mee te helpen voel ik mij nuttig.”